Szoping z Córkami vol. 2

Matka wyjścia nie miała i choćby z siebie wyjść miała - na szoping numer dwa z Córkami pojechała...

Tych, którzy nie czytali, zapraszam do zapoznania się z częścią pierwszą historii - TUTAJ.

"Newergejwap" - nie udało się za pierwszym, uda się za drugim.

Celem wyprawy było:
* pozyskanie drogą kupna:  pudełka śniadaniowego wraz z bidonem, worka na kapcie, kapci do szkoły, obuwia jesienne dla obydwu Córek.
Celem wyprawy nie było:
* zbankrutowanie.

Matka zaatakowała w pierwszej kolejności hYpermarket - skarpetki i rajtuzy potrzebne na gwałt!
No i co było na wejściu, no co?
Koszulki.
Z Monsterhaj. OMG!

Matka: dzwoń do taty...
Córka Starsza: tatusiu kochany jest taka sprawa jedna do obgadania...
Jaśniemąż (na głośnomówiącym, cobym mogła sytuację kontrolować): jaka córeczko?
Córka Starsza: bo ja byłam dzisiaj na szczepieniu i byłam bardzo dzielna i nie płakałam (oż Ty bestio przebiegła!)
Jaśniemąż: no to super, jestem z Ciebie dumny!
Córka Starsza: no to sobie kupię bluzkę z monsterhajką...
Jaśniemąż: co? Jaką bluzkę?
Córka Starsza: no z monsterhajką, należy mi się JAK BYK!

Bluzka w koszyku, skarpety w koszyku, rajtuzy w koszyku.
I już już Matka się z przysłowiową gąską wita, kasa na horyzoncie majaczy...
Gdyby nie Córka Młodsza... Córka Młodsza zawiesiła się na dziale papierniczym. Konkretnie - uwiesiła się na jednej z półek i wyszarpuje zeszyt z zacięciem godnym Pudziana ciągnącego ciężarówkę...
Podchodzę do Córki, omiatam spojrzeniem sytuację - zniszczeń na ten moment brak. Próbuję zatem wziąć Córkę Młodszą za rękę i udać się w kierunku gąski - tfu! - kasy.
Ale nie - opór mi stawia niespełna dwuletnie dziecko.

Matka: no chodź córeczko!
Córka Młodsza: nie! Chcie bebe!
Matka: jakie bebe?
Córka Młodsza: to chcie!

Szarpie za zeszyt. Jezusie, po kiego grzyba jej zeszyt?! No dajcie spokój!
Wydaję komendę: idziemy. Córka Młodsza siada na podłodze i uderza w ryk.
Oddycham głęboko, podchodzę do dziecka gotowa raz jeszcze przyjrzeć się przyczynie afery.

Matka: które bebe chciałaś, pokaż mamie.

Córka Młodsza wskazuje na zeszyt, 32 kartki, w grube linie - atrybut niezbędny każdemu małemu dziecku, wszak w każdej kurna chwili może zacząć pisać (sarkazm, jasny gwint!)...
Biorę do ręki zeszyt, a z okładki szczerzy się do mnie durnie Baranek Shaun.
Dobra, no już doooobra - będzie Córka Młodsza miała ten zeszyt - cena: 2 zł wydaje się Matce nie być zbyt wygórowaną jak na cenę... świętego spokoju.

Poza skarpetkami, rajtuzami, koszulką z monsterhajką, zeszytem z barankiem udaje się Matce kupić również: granatową kokardkę, taką na prezenty.

Matka: a to skąd się wzięło?
Córka Starsza: no Siaśka wzięła z półki, a jak już wzięła to nie można odłożyć, to wrzuciłam do koszyka...

I w ten sposób Córka Starsza zastosowała w praktyce zasadę: "towar macany należy o macanta"...

***

Matka z hYpermarketu wychodzi z myślą, że teraz to się dopiero zacznie...
Iskry, wióry, samozapłon...
Jak żywe stoją Matce przed oczami potyczki sprzed dwóch tygodni...

I tu Matka przeżywa zaskoczenie roku.

W ciągu 5-ciu (słownie: pięciu) minut Córka Starsza wybiera: worek na buty (z Barbie baletnicą), pudełko śniadaniowe i bidon (z... Barbie baletnicą).
Jak to z Barbie baletnicą?
Przecież miało być z monsterhaj i koniec kropka?!
Nie wiem, nie kumam, nie zagłębiam się w temat, coby przypadkiem nie zasiać ziarna niepewności u Starszej...

W ciągu kolejnych 5-ciu (słownie: pięciu) minut Córka Starsza decyduje się na kapcie do szkoły: szarawe, w brokatowe kropki.
Jak to brokatowe kropki? Przecież brokat jest pase...
Nie wiem, nie kumam, nie zagłębiam się w temat - j.w.

***

Buty jesienne. D.U.P.A.
Nie ma, nie pasują, za duże, za małe, ciasne z prawej strony, ciasne z lewej strony...

Udaje się za to Matce wygrzebać na końcówce wyprzedaży gumiaki...
Dwie pary pięknej urody kaloszy - po 30zł sztuka - hurej!
Zręcznie manewrując między regałami - Matka tak prowadzi Starszą latorośl, aby oczom jej nie ukazały się kalosze z barbie (69zł) lub kalosze z monsterhaj (89zł) - to mogłoby pogrzebać radość Matki, oj mogłoby...

A ad butów jesiennych... Będą w kaloszach popitalać na jesień Córki obie, bo Matka ma już po dziurki w nosie przymierzania im butów wszelakich. Czuje się jak Al Bundy. Koniec z tym! Ot co!

***

Jeszcze tylko Ronald McDonald i do domu...

Idziemy.

Córka Starsza: a wiesz mamo, Smerfy to już powinny wyjść z mody...

Matka: dlaczego?

Córka Starsza: no bo już mam smerfa, to teraz inne rzeczy powinni dawać w hepimilach.

Słyszał Pan, Panie Ronaldzie?! 

Tłum ludzisków taki, że szpilki nie wetkniesz - usiąść nie ma gdzie. 

Żarcie mało ambitne, sadzam więc Córki na wolnych krzesłach, które wolnymi pozostają tylko dlatego, że brak przy nich... stolików.

Frytki na kolanach, soczki w łapkach - jedzą.

Córka Starsza: no to niezły szoł robimy, tak jeść bez stolików...

Oj tam... Szołtajm i do domu!!!

***

Myślała Matka, że jeszcze tylko Ronald i do domu?

Matka się myliła.

Córka Starsza: a lody mamusiu?

No to jeszcze tylko lody i do domu...

***

Jedziemy do domu.

W aucie cisza, Córki lody liżą.

Po chwili odzywa się Starsza:

"mamo, będziesz miała cudowny zapach w aucie, lodowy, o smaku gumy balonowej..."

What? WHAT?!

Córka Młodsza zasnęła. Lód - cudowny, o smaku gumy balonowej - wypadł z rączki...

Cudownie. Po prostu c.u.d.o.w.n.i.e...